Een dovenschool in het Amerikaanse Newark viert een eeuw voortuitgang

(van links naar rechts) Lori Jones uit Colonia, met een diploma deaf studies en vroegere lerares Engels voor doven, heeft een grappige conversatie in gebarentaal met Bertha Streicher uit Edison, een oud-leerling van de Bruce Street School, van de schooljaren 1930 tot 42, tijdens de feestdag in de Bruce Street school in Newark.

(van links naar rechts) David Carrillo uit Newark, een leerling van de school, toont aan Jamie Mann, een lerares van de doven, hoe je goed moet staan om een honkbalknuppel vast te houden; terwijl ze ondertussen naar een video kijken tijdens de feestelijkheden voor het honderdjarige bestaan van de Bruce Street school in Newark.

http://blog.nj.com/njv_barry_carter/2010/10/new_technology_as_newark_schoo.html

Arabische Dove week in Syria

Aamal, een ngo die gehandicapten steunt, lanceerde een nieuw programma om doven te helpen. Op 2 mei kondigden ze aan dat ze 25 dove kinderen in plaatselijke scholen gaan plaatsen. Ze werden 2 jaar voorbereid samen met de centrale raad voor gehandicapten in Syria. Tijdens de Arabische week voor de doven die liep van 26 tot 30 april werden verscheidene campagnes gevoerd om mensen bewust te maken over hun dove medemens. Kleuters kregen ook een gratis hoortest en kinderen met een hoorprobleem konden Syrische beroemdheden ontmoeten. Aamal werd in 2002 opgericht door de vrouw van de president Asma al-Assad.

http://www.dp-news.com/pages/detail.aspx?l=2&articleId=42541

Internationale studentenuitwisseling in Amsterdam

Vorig weekeinde werd een studentenuitwisseling afgesloten met een feest van de EUDY ( ik denk: Europese Vereniging van Dove Jongeren) in Amsterdam. BIGS uit Berlijn, iDeas uit Hamburg, Signo Ergo Sum uit Nederland en de sinds kort opgerichte groep Le Sercle uit België. (duidelijk Franstaligen).

http://www.voegs.at/voegs/2009/10/internationaler-studentinnenaustausch-in-amsterdam/

Optocht in Parijs om de gebarentaal te verdedigen

Honderden doven en slechthorenden hebben zaterdagmiddag gemanifesteerd in Parijs, ter gelegenheid van de 51^ste WDD, om de gebarentaal te promoten en te verdedigen. Om het thema van de dag te illustreren droeg een deelneemster een T-shirt met het opschrift “I love langue sourde”. Iemand anders had op een zwart T-shirt het volgende geschreven:”Veiligheidsagent om de Franse gebarentaal te beschermen”.

http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5jT42O2cun54PbDzzMuHumV-Cu-ow

Protest op WDD in India

Activisten van de Nationale Doven Associatie van India nemen deel aan een mars op de Internationale Dovendag in New Delhi op 27 september. Honderden deelnemers willen de rechten van Doven promoten en de Doven meer bewust te maken van hun rechten. Ook het publiek moet meer bewust worden van Dovenproblemen.

http://news.yahoo.com/nphotos/slideshow/photo//090927/ids_photos_wl/r1556148856.jpg/

9 maart: Granville Redmond (1871-1935)

Granville Redmond werd op 9 maart 1871 geboren in Philadelphia. Hij werd doof als gevolg van roodvonk toen hij klein was. Waarschijnlijk verhuisden zijn ouders naar San Jose, California, zodat de jongen naar de Berkeley School voor doven kon gaan. Hij bleef er 11 jaar. Men zag er dat hij een getalenteerde artiest was en met stimuleerde hem om zijn talenten te ontwikkelen. Na het behalen van zijn diploma ging naar de California School of Design in San Francisco, waar hij als student prijzen won. Van 1893 tot 1898 werkte en studeerde hij in Parijs. Toen hij terugkwam naar de VS, schilderde hij strandscènes in de buurt van Los Angeles en trouwde met een dove vrouw, Carrie Ann Jean. Ze hadden drie kinderen samen. Hij kreeg een stevige reputatie als de eerste impressionistische schilder van Californië. Maar wat is er dan met de foto? Redmond en Charlie Chaplin werden vrienden. Chaplin, een filmster van de stille film was altijd geïnteresseerd in visuele communicatie en wou dat Redmond hem hielp bij het begrijpen van ASL, zoals te zien op de foto. Chaplin steunde ook de artistieke carrière van Redmond, hij installeerde een studio voor hem, hij kocht werken van hem en vroeg hem om mee te spelen in zijn films, ook in City Lights van 1931 (Redmond speelt daarin een beeldhouwer). Hun vriendschap wordt ook vermeld in het boek van Martin F. Norden: ‘The Chinema of Isolation: A History of Physical Disability in the Movies (Rutgers UP 1994): 70-71.

http://disstud.blogspot.com/2009/03/march-9-granville-redmond-1871-1935.html

Ouders van doven kinderen op straat tegen sluiting doveninstituut

70 personen hebben gedemonstreerd voor de prefectuur van Nantes. Ouders van dove kinderen, ook dove ouders, protesteerden voor de prefectuur van Nantes om het IRIS te steunen. Het instituut onderzoekt de invloed van gebarentaal. Het ligt in Toulouse en het bestaan is bedreigd omwille van te weinig fondsen. De ouders vragen de werking van echte bilinguale klassen in de streek. Dat wil zeggen dat het onderwijs in gebarentaal wordt gegeven.

http://www.sourds.net/2009/02/25/quelle-place-pour-les-sourds-nantes/

Nieuwe site voor Franstalige doven

De Franstalige dovenfederatie presenteert zijn nieuwe internetsite. Dat lijkt misschien anekdotisch maar voor de 20.000 doven van de Franse Gemeenschap is het echter een noodzaak. Bijna volledig getolkt in gebarentaal, is het de eerste in zijn genre in Franstalig België. Als men weet dat een groot deel van de doven en slechthorenden niet precies kunnen lezen op het internet, begrijpt men beter het nut van een site waar ze basisinformatie kunnen vinden zoals: hoe hulp inroepen of voor wie moet ik stemmen? De site (http://www.ffsb.be/) stelt zich voor als een “ een plaats waar promotie wordt gevoerd voor de dovencultuur, een fantastisch communicatiemiddel en een werktuig dat voortdurend evolueert”.

http://www.rtbf.be/info/un-nouveau-site-internet-pour-la-federation-francophone-des-sourds-de-belgique-81907

Doof team aan de leiding in Amazing Race!

In de VS is een nieuwe reeks van Amazing Race gestart. In Vlaanderen overgenomen onder de naam Peking Expres. Een dove man en zijn moeder staan op de eerste plaats na de eerste aflevering van dit seizoen. Er zijn 11 ploegen, naast Margie en Luke Adams uit Denver, Colorado. Toen ze als eerste aankwamen op het einde van de eerste aflevering zei de presentator Phil Keoghan hen in Amerikaanse gebarentaal “Jullie team staat eerste” Ze wonnen een trip voor twee naar Puerto Vallarta. Luke zei aan het publiek dat hij alleen maar wil tonen tot wat een dove in staat is. Luke is doof sinds zijn tweede en communiceert met gebarentaal. De man van 22 is de eerste dove deelnemer van de CBS-show. Zijn moeder Marge is 51 en werkt als klinisch onderzoeker. Tijdens de 12 afleveringen zal de ploeg meer dan 40.000 mijl afleggen in 22 dagen en in 9 landen, waaronder Zwitserland, India en Rusland. Tijdens de eerste aflevering moesten ze een bunjeesprong uitvoeren. In komende afleveringen moeten ze afrekenen met de koude in Siberië en de hitte van India.

http://deafnewstoday.blospot.com/

Dove schilder publiceert een boek over dovengeschiedenis en het belang van gebarentaal

Hideto Noritomi (39) is een doof geboren schilder die in Obihiro woont op het eiland Hokkaido, het noordelijkste eiland van Japan. Hij publiceerde onlangs een boek met als titel “Ik wil leven met Japanse Gebarentaal”. Het boek is geïllustreerd met 25 afbeeldingen van zijn olieverfschilderijen. Hideto zei dat hij de mensen iets wou leren over de trieste geschiedenis van de Japanse Gebarentaal en de fantastische ervaring hij heeft bij het gebruiken van gebarentaal. Hideto ging vroeger naar een dovenschool. Het gebruik van gebarentaal was er verboden toen. Hij werd ‘oraal’ onderwezen. De kinderen keken naar de mond van hun leerkracht en probeerden de woorden van de mond af te lezen en uit te spreken. Ze werden berispt als ze gebaren gebruikten. Ze kregen klappen op handen en armen of ze werden achter hun rug vastgebonden aan een stoel. Hideto leerde design en vond werk in een onderneming. Later ging hij naar Parijs om te leren schilderen. Hij trouwde een dove vrouw, Kazuko(35) toen hij 29 was en voorzag in zijn onderhoud als landschapsschilder. Zijn oudste zoon werd geboren in 2003. Hideto wou niet dat hij dezelfde ervaringen had als hij gehad had. Daarom besloot hij het boek over dovencultuur in Japan te schrijven. De eerste dovenschool in Japan werd opgericht in 1878 in Kyoto en het onderwijs aan doven in gebarentaal begon. Maar het merendeel van de pedagogen dachten dat gebarentaal nutteloos waren. Ze waren ervan overtuigd dat orale opvoeding meer overeenkwam met de opvoeding van horenden. Gebarentaal werd in Japan verboden tot 1933. Hideto hoopt een brug te worden tussen twee werelden, de Doven en de horenden.

Bron: Yomiuri Shimbun, 5 dec, 2008-12-29

http://www.yomiuri.co.jp/iryou/news.

Eerste dove groep die de Kokoda trek doet.

De verovering van de Kokada Track was de trip van zijn leven voor een tiener uit Avondale Heights.(Australië). Hij maakte deel uit van de eerste groep doven die de trek deden. Ben Speara zei dat de ervaring hem geleerd had dat hij alles aankan. De 16-jarige deed het parcours met een groep studenten van het Victoria College voor Doven in oktober. Een gift van de Deaf Children Australia hielp hen de trip te verwezenlijken. “We liepen door modder, klommen op steile bergen, over gladde bruggetjes die er niet veilig uitzagen en op een dag moesten we 22 kreken over. “ De trektocht duurde 9 dagen. Ben en zijn drie leraren en acht medestudenten liepen tussen 5 en 9 uren per dag met zware rugzakken. “Omdat we gebarentaal gebruiken, moest de persoon die iets wou zeggen zijn hand opsteken, en dan moesten we allemaal stoppen en kijken wat hij te zeggen had. Het was lastig.” Ben trainde 5 maanden lang hard op zich op de trektocht voor te bereiden. “Maar nu dat ik de Kokoda Track gedaan heb, weet ik dat als ik me ergens op focus, dat ik dan alles kan. Mijn doofheid houdt me niet tegen.”

http://leader-news.whereilive.com.au/news/story/first-deaf-group-walks-kokoda-track/

Dove scholieren studeren met trots af

Vier vrienden en pas afgestudeerde scholieren van de Southwest Miami High School herdefinieerden de betekenis van doof zijn en bewezen dat alles mogelijk is. Nu maken Daniel Moreno, Sthephanie Adrover, Gleidys Anton en Martin Stein zich klaar om te gaan studeren en aan een nieuw hoofdstuk in hun leven te beginnen. “Er zijn maar weinig doven die trots zijn op hun doof-zijn; ze zouden liever horend zijn,” zei Moreno in ASL via zijn moeder die tolkte voor hem. “Ik ben trots dat ik doof ben en trek me niets aan van wat anderen denken. Ik denk alleen aan mezelf. Ik ben belangrijk.” Voor deze vier jongeren is het deze houding die hen hielp de obstakels die in hun weg stonden te overwinnen en nu verder een normaal leven kunnen leiden.

http://www.miamiherald.com/

Vlinder geeft doven kracht

Vlinders zijn doof maar toch onafhankelijk, en juist daarom is de nederige vlinder gekozen als symbool voor de Gebarentaalweek in Nieuw Zeeland. Het doel van deze week is het bewustmaken van de mensen dat gebarentaal de derde officiële taal is van Nieuw Zeeland en dat het een onderdeel is van de Kiwicultuur.

http://www.stuff.co.nz/northland/4500269a6015.html

Dove studenten leren over de Inuit cultuur

Erin Burrell is zenuwachtig en blij om het Hoge Noorden voor het eerst te ontdekken, ook al betekent het dat ze rauwe vis en kariboe moet eten. De dove Erin spreekt met een gebarentolk. Ze is 17 en samen met 10 studenten en 4 volwassenen van het Sir James Whitney School for the deaf vertrokken ze naar Nunavik in de Inuit streek van Noord Quebec voor een programma dat een week zal duren. Ze worden begeleid door Linda Ritchey die zelf veer ervaring heeft want ze werkte verscheidene jaren in Nunavik. Ze verblijven een week in Umiujaq, een afgelegen gemeenschap van 400 Inuit op meer dan 1200 km van Noord Montreal aan de oostkant van de Hudson Bay. Ze verblijven bij Inuitfamilies, zullen met een sneeuwmobiel rijden en aan ijsvissen doen. Ze leren culturele artefacten maken, waaronder de Ulu, een mes in de vorm van een halve maan dat door de Inuit gebruikt wordt. Ze verzamelen met de ouderlingen om te leren over de geschiedenis van de Inuit. Maar ook de Inuitdans en sport komen aan de beurt.

http://www.intelligencer.ca/ArticleDisplay.aspx?e=998820

Therapie helpt een dove vrouw zo goed te spreken dat het ongelooflijk is

In de krant Chicagotribune vraagt ze advies aan columniste Abby. Beste Abby; ik ben een dove vrouw die opgevoed werd door een vrouw die er voor gezorgd heeft dat ik bijna mijn hele leven logopedie heb gehad. Als gevolg daarvan spreek ik tamelijk goed, en mensen vergeten dikwijls dat ik doof ben, of geloven me zelfs helemaal niet. Ik werd door een agent tegen gehouden en ik hem zei dat ik doof was en ik van zijn lippen moest aflezen wat hij zei, dan geloofde hij me niet. “Zoals jij spreekt kan je niet zo heel doof zijn!” Het is frustrerend en soms kwetsend. De waarheid is dat ik niet kan horen en de mensen moeten me aankijken zodat ik hun lippen kan lezen. Heb jij een suggestie hoe ik op een vriendelijke manier de mensen er aan kan herinneren, speciaal de mannen der wet, dat ik echt doof ben? Abby antwoordt: je moet aan je huisarts een kaart vragen waarop staat dat je doof bent en in je protefeuille bewaren voor als je nog eens door de wet wordt tegengehouden. Je kunt het ook gebruiken als er een probleem zou zijn op je werkplek.

http://www.chicagotribune.com/features/columnists/advice/chi-080421dear-aby-column,1,6195084.column

Dove directeur dovenschool praat over een leven zonder geluid

Het leven was niet altijd eenvoudig voor David Geeslin, dove directeur van de Indiana School of the Deaf. Hij vertelt in een programma getiteld ‘A Perspective of Being Deaf’ over opgroeien als dove. Vanaf zijn jeugd wist zijn moeder die audiologe was dat hij niet normaal kon horen. Ze testte hem zelf en wist dan zeker dat hij doof was. Hij moest twee hoorapparaten dragen en kreeg elke dag spraaktherapie. Zijn moeder was een beslissende factor in het overwinnen van zijn doofheid. Zij hield een dagboek bij van zijn vooruitgang. En hijzelf voelde zich gefrustreerd dat hij met geen enkel woord kon zeggen hoeveel hij haar wou bedanken voor al haar inzet. Hij voelde zich als een Windows computer met een virus. Dan ging hij naar de Indiana School for the Deaf. Toen zijn opleiding daar klaar was, voelde hij zich als een Apple computer. Hij leerde gebarentaal en iedereen in zijn omgeving leerde gebaren. Indertijd was gebarentaalgebruik zeker niet gebruikelijk. Nadat hij zijn mastersgraad behaalde, onderwees Geeslin in het Amerikaanse public school systeem en deed diagnostisch werk. Als directeur van de Indiana School for the Deaf en vroeger student zegt hij dat de school van primordiaal belang is voor dove en slechthorende kinderen. De school is het centrum van dove communicatie. Het geeft de kans aan de kinderen om te socialiseren. Ouders bedanken ons voor de kansen die we aan hun kinderen geven.

http://media.www.indianastatesman.com/media/storage/paper929/news/2008/03/28/Campus/Deaf-Ceo.Superintendent.

Pauline is de eerste dove Tai Chi lerares

Als je hoort dat Pauline Doherty een gediplomeerde Tai Chi instructrice geworden is, dan klinkt dat niet ongewoon. Wat speciaal is dat is dat de 48-jarige de eerste dove persoon is die dat bereikt. De gebarentaallerares leerde Tai Chi kennen toen ze zelf een cursus volgde en ze voelde dat het klikte. “Ik voelde me er goed bij,” vertelt Pauline met de hulp van een tolk.”Het was een mooi gevoel. Ik kon mijn bloed door mijn lichaam voelen stromen. Ik voelde dat het me innerlijke kracht gaf.” Haar leraar zag dat ze er aanleg voor had en stelde haar voor om zelf instructeur te worden. Pauline kan Qigong onderrichten, een holistisch systeem van zelfgenezende oefeningen en meditatie. Pauline zegt dat ze blij is om doof te zijn want ze heeft nooit iets anders gekend. Maar het is ooit anders geweest en nog vindt ze de communicatie een grote barrière. “Het was vreselijk toen ik opgroeide. Op school waren er wel gebaren, maar eens buiten was er niets.” “Ik vind dat mensen meer doofbewust moeten zijn.”

http://www.derryjournal.com/county/Pauline-is-NI39s-first-deaf.3908415.jp

Museum in Wolverhampton (GB) wint prijs voor uniek doof project

Dove bezoekers van Bantock House krijgen een toestel met BSL video in gebarentaal. De staf van het museum viert feest nadat ze 1500 euro wonnen om hun uniek project mee te betalen. De gift van het History Today tijdschrift helpt om het werk aan het Unheard Stories project verder te zetten. Het project neemt verhalen op van dove inwoners van Wolverhampton. Het exploreert de geschiedenis van de dove mensen in de stad, doet onderzoek naar en neemt de ervaringen op van mensen die gebarentaal gebruiken. Een acteur die gebarentaal gebruikt vertelt de verhalen op een MP4 speler en dove bezoekers kunnen zo in hun eigen tempo het museum bezoeken.

http://www.24hourmuseum.org.uk/nwh_qfx_en/ART55322.html

Doofblinde bergbeklimmer op de Mount Kilimanjaro.

Een Schotse klimmer is vertrokken om zijn levensdoel te vervullen. Stephen Joyce die doof en blind is vertrekt op een expeditie naar de berg Kilimanjaro in Tanzania. De 34 jaar oude man wil de mensen bewust maken van de prestaties van doof-blinde mensen en geld inzamelen voor goede doelen. Stephen Joyce heeft al meer uitdagingen gehad in zijn leven. Hij werd doof geboren en als gevolg van een genetische aandoening verliest hij ook zijn zicht. De beklimming van 19.000 voet zou 6 dagen duren. In het team is ook een gebarentaaltolk en een gids aanwezig. Stephen zal de eerste doofblinde persoon zijn die de Kilimanjaro overwint. Zijn expeditie heeft al 10.000 Pond opgebracht voor Deafblind Scotland. Stephen heeft al 4 marathons gelopen en is dus gewend aan uithoudingsproeven. Maar dit is zijn grootste uitdaging tot nu toe.

http://www.stv.tv/content/news/headlines/display.html?id=opencms:/news/Deaf_and_blind_climber_on_Mount_Kilimanjaro

Assisenjury geen probleem voor dove man

Een drugsmoord. Vorige week werd in het gerechtshof van Fulton (VS) Marland Moore, 30 jaar, veroordeeld voor moord op Rodney Cunningham. Hij kreeg levenslang. Speciaal aan de zaak was dat één van de juryleden een dove man was. Hoewel het niet voor het eerst is, toch is het zeldzaam. Voor de rechter en de advocaten was het de eerste keer. De man werd bijgestaan door twee gebarentaaltolken. Keith Davis, 46, was al twee keer ervoor opgeroepen als jurylid maar nog nooit gekozen. Hoewel er in Amerika een wet op de niet discriminatie van gehandicapten is, denkt Keith toch dat zijn doofheid de reden was dat hij nooit voordien werd gekozen. “Ik heb het gevoel dat ik een Amerikaanse burger ben en zou de mogelijkheid moeten krijgen om in de jury te zetelen zoals ieder ander. “ zei Davis. Hij woont in Alpharetta en heeft twee jobs als postbediende en als pakjesbezorger. Het proces dat 4 dagen duurde zorgde er ook voor dat er opnieuw heel wat onrust en misverstanden uit de weg werden geruimd. En dit allemaal door de inzet van Davis. Voor het einde van de eerste dag was iedereen al vergeten dat hij doof was. Men vergat wat een groot communicator een dove persoon kan zijn. Voor een dove was hij een heel goede prater.Davis werd geboren in Massachusetts, de enige in een familie van vijf die doof was. Hij ging naar de dovenschool die indertijd geen gebarentaal onderwees, maar hen leerde liplezen en hun stem leerde gebruiken. Davis leerde pas gebarentaal op zijn 19-de. Hij voelt zich meer op zijn gemak bij het praten, dan bij gebarentaal, zegt zijn vriend Michael Whaley. “En hij praat veel.”Er werden een paar aanpassingen gedaan zodat het zicht van Davis naar zijn tolken niet gehinderd werd. De tolken legden een eed af als hulpmagistraten voor het hof en wisselden elkaar om de 20 minuten af. De tolken werden zelfs een steun voor de andere juryleden in plaats van afleiding. “De mensen behandelden mij niet speciaal. Zij bekloegen me niet of voelden meedelijden met mij,” zegt Davis. “Voor de meesten onder hen was ik de eerste dove die ze ontmoetten. Toen we uit elkaar gingen voelde het aan alsof we familie waren.”
“Ik ben blij dat ik het gedaan heb,” zegt Davis. “Ik ben trots.”

http://www.ajc.com/metro/content/metro/northfulton/stories/2008/03/14/juror_0315;html