Komen de dove bedelaars terug?

Wat is er mis met onze maatschappij schrijft Jamie Berke op haar site Deafness/Hard of Hearing. In 3 verschillende weblogs las ik een verhaal over dove bedelaars. Adam Stone vertelt op zijn weblog ‘Falling through the cracks’ hoe hij een dove bedelaar ontmoette in de Metro van Washington. De dove zwaaide met een verfrommeld papiertje:”Ik ben doof en ik wil wat geld om mijn zieke moeder te verzorgen.” Adam Stone die zelf doof is begon in gebaren met de bedelaar te converseren en hem wat vragen te stellen. De dove man was wel tot zijn 18 naar school geweest maar had geen vak geleerd en had nooit gewerkt. Hij had wel 3 kinderen, 2 zoons en een dochter die al overleden was. Zijn hele leven had hij al van de steun geleefd, net als zijn vader voor hem. Die was nu overleden. Maar omdat ze dezelfde naam hadden was hij nu zijn steungeld kwijt geraakt en vond er niets beters op dan te bedelen. Hij kreeg nogal veel geld van de militairen die in Washington op bezoek kwamen, zei hij.
Sonny James schrijft in ‘What an experience’ over zijn ontmoeting met een dove bedelaar in een shoppingcenter in Georgia en een zekere Kevin zag een dove bedelaar in de New Yorkse metro.
Moeten we nu de verhalen over dove bedelaars weer van onder het stof halen en actualiseren? Bedelen is een aspect uit de dovengeschiedenis dat geschiedenis moet blijven. Meestal verkochten ze kaartjes met het handalfabet op gedrukt. Het heeft jarenlang veel schade berokkend aan de dove gemeenschap. Nu bestaan er wetten die dit soort bedelen verbieden. Toch zien we ze nog af en toe op terrassen van café’s of op vliegvelden.
Bedelen na een hoge vlucht in de jaren ’50 van de vorige eeuw. Veel doven hadden tijdens de oorlog gewerkt in de plaats van de soldaten die overzee waren. Maar na de oorlog waren ze hun baan weer verloren. De dovenverenigingen hadden de grootste moeite om het imago van de doven opnieuw op te poetsen. De laatste jaren worden er her en der bendes uit Oost en Zuid-Europa gesignaleerd die opnieuw de oude truken uit de doos halen, maar nu op een georganiseerde manier. Een paar jaar geleden is in België een Roemeense bende opgerold, in Parijs heb ik ze gezien en een kennis van mij zag in Brussel een dove Pool die bedelde. Nu bieden ze sleutelhangers aan met plastieken beertjes .

Martin Terryn, bron: Jamie Berke: Deafness/Hard of Hearing