Doofstommen waren dieren
Dat is hoe men in Engeland in de Victoriaanse tijd dacht over doven. De taalkundige Max Müller was hier wel zeer bespraakt over: " Lippen zijn er toch om te spreken, en is de spraak niet het grootste onderscheid tussen mens en dier? Hij baseert zich ook op de evolutieleer van Darwin. De spraak maakte het mogelijk dat de aap evolueerde tot mens. Doofstommen konden de lof van God niet zingen. In het boek 'Miscellany' van Reynolds uit 1855 kon men lezen dat ze dus in essentie dieren waren. Ze hebben geen rationaliteit, ze kunnen dus niet denken, volgens Bourke, ze mochten dus niet kiezen, net zoals de 'idioten', kinderen en kriminelen. En, natuurlijk, evenmin als de vrouwen.
