Dove cheerleader
Susquehanna Valley High School cheerleader Sarah Dolphin draaide, huppelde en sprong langs de zijlijn van de basketbalwedstrijd tegen Seton Katholiek Central vorige week. Ze klapt in haar handen, danst en helpt bij het naar boven duwen van andere cheerleaders, terwijl luide muziek de turnzaal doet daveren. De cheerleaders roepen in koor “Fight, fight,fight”, vecht,vecht vecht! Maar bij Sarah bewegen haar lippen niet, ze is doof en kan de muziek niet horen. “Ik voel de muziek en zoek naar aanknopingspunten”, zegt ze met behulp van haar gebarentolk. Sarah Dolphin is 18 en doof geboren. “Toen ze klein was en met andere kinderen speelde, probeerde ze hen met hun handjes toch gebaren te laten maken.” Vertelt moeder Susan Dolphin. Op school krijgt ze hulp van haar vaste tolk, die haar tweede mama is. Ze heeft ook altijd een kleine computer bij waarop ze typt wat ze wil zeggen als de tolk er niet is.Verscheidene medestudenten hebben gebarentaal geleerd om met haar te kunnen communiceren. Sarah Dolphin is een klein slank meisje met bruin haar en een brede glimlach. Ze speelt ook voetbal, doet aan atletiek en speelde twee jaar basketbal. Net zoals alle teenagers werkt ze hard als ze iets wil bereiken. Ze hoort niet graag dat ze iets niet kan. Na haar afstuderen wil ze graag naar het Nationaal Technisch Instituut voor de Doven in Rochester. Maar echte toekomstplannen heeft ze nog niet. Ze heeft wel wat advies voor ons. “Ik zeg tegen iedereen die het moeilijk heeft om er bij te horen: waarom proberen iemand te zijn die je niet bent?” Je moet jezelf blijven, de persoon die je voorbestemd bent om te zijn sinds je geboorte.”
http://www.pressconnects.com/apps/pbcs.dll/articl?AID=/20070211/NEXS01/702110329/100
Susquehanna Valley High School cheerleader Sarah Dolphin draaide, huppelde en sprong langs de zijlijn van de basketbalwedstrijd tegen Seton Katholiek Central vorige week. Ze klapt in haar handen, danst en helpt bij het naar boven duwen van andere cheerleaders, terwijl luide muziek de turnzaal doet daveren. De cheerleaders roepen in koor “Fight, fight,fight”, vecht,vecht vecht! Maar bij Sarah bewegen haar lippen niet, ze is doof en kan de muziek niet horen. “Ik voel de muziek en zoek naar aanknopingspunten”, zegt ze met behulp van haar gebarentolk. Sarah Dolphin is 18 en doof geboren. “Toen ze klein was en met andere kinderen speelde, probeerde ze hen met hun handjes toch gebaren te laten maken.” Vertelt moeder Susan Dolphin. Op school krijgt ze hulp van haar vaste tolk, die haar tweede mama is. Ze heeft ook altijd een kleine computer bij waarop ze typt wat ze wil zeggen als de tolk er niet is.Verscheidene medestudenten hebben gebarentaal geleerd om met haar te kunnen communiceren. Sarah Dolphin is een klein slank meisje met bruin haar en een brede glimlach. Ze speelt ook voetbal, doet aan atletiek en speelde twee jaar basketbal. Net zoals alle teenagers werkt ze hard als ze iets wil bereiken. Ze hoort niet graag dat ze iets niet kan. Na haar afstuderen wil ze graag naar het Nationaal Technisch Instituut voor de Doven in Rochester. Maar echte toekomstplannen heeft ze nog niet. Ze heeft wel wat advies voor ons. “Ik zeg tegen iedereen die het moeilijk heeft om er bij te horen: waarom proberen iemand te zijn die je niet bent?” Je moet jezelf blijven, de persoon die je voorbestemd bent om te zijn sinds je geboorte.”
http://www.pressconnects.com/apps/pbcs.dll/articl?AID=/20070211/NEXS01/702110329/100
Geen opmerkingen:
Een reactie posten