Dove auteur wordt belicht op het toneel.
Het enige dove professionele theatergezelschap van Australië creëert een toneelstuk over de beroemdste dove Australische schrijfster.
Patricia Carlon schreef 14 thrillers die veel weerklank vonden. In het buitenland werd ze zelfs vergeleken met Patricia Highsmith en Ruth Rendell.
Maar wat haar lezers en ook haar uitgevers, niet wisten, is dat de teruggetrokken schrijfster doof was. Het was pas na haar dood in 2002 dat de familie het naar buiten bracht.
Het is verbazingwekkend, dat eens je dit weet, je dan haar boeken op een andere manier bekijkt. Ze vertelt verhalen van kinderen die niet kunnen duidelijk maken aan volwassenen wat er aan de hand is. Verhalen van claustrofobische situaties die verduidelijken wat we nu over haar weten.
Maar veel weten we niet. Ze ontweek journalisten en fans haar hele leven lang. Ze bleef in Bexley, een rustige voorstad van Sydney, omringd door ontelbare katten.
Een toneelstuk schrijven over haar leven was uiteraard een uitdaging. Het is zo geëvolueerd dat het stuk :”The Cat Lady of Bexley” een universeel beeld schets van wat doofheid is, en specifiek het leven van één dove persoon. De auteur van het toneelstuk Golan, zelf doof, neemt de gelegenheid te baat om de frustraties te ontdekken die samenhangen met het leven in een stille wereld; partners die te snel spreken, mensen die meedelijden tonen, maar ook het vieren van de vrijheid van de verbeelding.
Het Theatre of the Deaf van Australië is een tweetalige instelling, ze treden op in Auslan (Australische Gebarentaal) en in het Engels.
http://www.artshub.com.au/ahau1/news/news.asp?Id=104682
Het enige dove professionele theatergezelschap van Australië creëert een toneelstuk over de beroemdste dove Australische schrijfster.
Patricia Carlon schreef 14 thrillers die veel weerklank vonden. In het buitenland werd ze zelfs vergeleken met Patricia Highsmith en Ruth Rendell.
Maar wat haar lezers en ook haar uitgevers, niet wisten, is dat de teruggetrokken schrijfster doof was. Het was pas na haar dood in 2002 dat de familie het naar buiten bracht.
Het is verbazingwekkend, dat eens je dit weet, je dan haar boeken op een andere manier bekijkt. Ze vertelt verhalen van kinderen die niet kunnen duidelijk maken aan volwassenen wat er aan de hand is. Verhalen van claustrofobische situaties die verduidelijken wat we nu over haar weten.
Maar veel weten we niet. Ze ontweek journalisten en fans haar hele leven lang. Ze bleef in Bexley, een rustige voorstad van Sydney, omringd door ontelbare katten.
Een toneelstuk schrijven over haar leven was uiteraard een uitdaging. Het is zo geëvolueerd dat het stuk :”The Cat Lady of Bexley” een universeel beeld schets van wat doofheid is, en specifiek het leven van één dove persoon. De auteur van het toneelstuk Golan, zelf doof, neemt de gelegenheid te baat om de frustraties te ontdekken die samenhangen met het leven in een stille wereld; partners die te snel spreken, mensen die meedelijden tonen, maar ook het vieren van de vrijheid van de verbeelding.
Het Theatre of the Deaf van Australië is een tweetalige instelling, ze treden op in Auslan (Australische Gebarentaal) en in het Engels.
http://www.artshub.com.au/ahau1/news/news.asp?Id=104682
Geen opmerkingen:
Een reactie posten