Kleintje niet meer helemaal doof.

Guillaume is doof geboren, maar kreeg pas de diagnose ‘doof’ toen hij 13 maanden oud was. Op zijn 17 maanden kreeg hij een cochlaire implant. Vandaag is hij 6 en volgt hij gewoon lager onderwijs. Maar de aanpassing aan zijn apparaat was lang en intensief. Bij zijn geboorte hadden zijn ouders er gewoon niet bij stil gestaan om hem te laten testen. Er moet trouwens voor de test betaald worden en er was nog nooit iemand in de familie doof geweest.Er waren alleen slaapproblemen toen hij klein was. Achteraf te begrijpen want toen hij wakker werd zag hij niets en hoorde ook niets. Dit is voor een baby heel stresserend. Achteraf blijkt dat beide ouders drager zijn van een recessief gen dat generaties lang verborgen was gebleven. Zoals alle andere babies die een zintuig missen ontwikkelde hij een gevoel voor andere vormen van informatie: luchtverplaatsingen, gezichtsuitdrukkingen, trillingen…Kwam daar nog bij dat hij heel levendig was. Hij brabbelde al vlug, en zei papa en mama zoals andere kinderen van zijn leeftijd. Hij probeerde zelfs al klanken na te bootsen zoals zijn vriendjes uit de crèche en had op zijn manier geleerd om te liplezen. Het duurde tot wanneer een hele batterij kookpotten op de vloer viel tijdens het middagdutje van de kinderen in de crèche dat men zeker wist dat hij doof was. Iedereen was wakker behalve Guillaume die gewoon bleef doorslapen. In de UCL te Brussel werd hij als doof gediagnostiseerd en zei men dat er geen hoop was op verbetering. Dus kreeg Guillaume een implant en jarenlange intensieve training aan een tempo van 3 sessies per week. Ondertussen leren zijn ouders ook wel gebarentaal.
Guillaume had het geluk om vroeg geimplanteerd te worden . Vandaag is het Frans zijn moedertaal en voor kinderen die later geimplanteerd worden blijft dat dikwijls gebarentaal, zelfs als ze half-horenden zijn.
Dit gezegd zijnde verdwijnt Guillaume terug in de wereld van de stilte als zijn implantaat afgekoppeld wordt als hij gaat slapen, zwemmen, in bad gaat of als het apparaat defect is of als de batterijen leeg zijn. Op die momenten schakelt hij over op gebarentaal. Maar hij voelt zich toch meer horend dan doof. Op die momenten sluit hij zich wel heel erg af en wordt hij een ander jongetje. Guillaume zit nu met succes in het eerste studiejaar, maar de moeder benadrukt toch dat dit het resultaat is van intensief teamwork en een race tegen de tijd.
Tot slot raadt de mama toekomstige ouders aan hun spruit zo vlug mogelijk te laten testen om geen kostbare tijd verloren te laten gaan.

Bron: http://www.lalibre.be/