De taal van de stilte. Ik was wantrouwig, en daarom begon ik kortverhalen te schrijven. Mijn professor vertelde me dat de steen waar je steeds over valt, dat je die het best kent. En taal is de steen waar ik me steeds aan stoot. Mijn moedertaal is gebarentaal en die heeft een verschillende verhouding met de wereld. Het is concreter en beeldend. Sinds de oude Grieken hebben mensen gebarentaal als een minderwaardige taal afgeschreven, ze is niet gesofisticeerd zoals gesproken of geschreven taal. Zelfs sommige dove mensen zijn daarvan overtuigd. Net zoals je met een andere huidkleur het leven anders ervaart, geloven sommigen dat kunnen spreken en horen essentieel is om een compleet mens te zijn.
http://www.timesonline.co.uk/tol/life_and_style/health/article7143665.ece
