01-10-2008

Een nieuwe thuis voor Sade


(Springfield, VS). Waarom moet een jonge man van 22 verplicht samenwonen met ouderen en geesteszieken? In augustus werd dit al eens door deze krant aangeklaagd. Maar dit was het beste wat het departement kon doen zei men. Maar er kwamen steeds meer klachten. “Ik heb hier geen vrienden, ik ken hier niemand. Iedereen is horend en ik ben de enige dove.” En omdat hij met niemand kon communiceren, deed hij niets anders dan de hele dag videospelletjes spelen. Maar nu is alles veranderd. “Ik woon nu in een nieuw huis en ik ben heel gelukkig. Hij woont nu samen met een dove kamergenoot en hij heeft een assistent die ook doof is en die hem leert hoe hij met geld moet omgaan, koken, opruimen en wassen. En het belangrijkste van allemaal, Sade heeft hoop. Hij staat nu vroeger op en denkt er zelfs aan werk te zoeken. Vroeger had ik het gevoel dat ik opgesloten zat. Natuurlijk weet iedereen dat er overal wachtlijsten zijn en het niet zo eenvoudig is om de juiste omkadering te vinden.

http://ozarksfierst.com/content/fulltext/?cid=66181

Geen opmerkingen:

Blogarchief