Waarschijnlijk hebben leden van een Bende een dove man vermoord in Los Angeles.

De moeder en de vriendin van een dove man die neergekogeld werd in Canoga Park door leden van een bende vragen aan het publiek om te helpen de moordenaar te vinden.
Lee Carter, 23 jaar oud, liep gewoon van een winkel naar huis op dinsdagavond toen hij door 4 mannen werd aangesproken. De politie vermoedt dat de verdachten de gebaren van Carter verkeerd begrepen hebben. Ze dachten dat het geheime gebaren waren van een andere bende, dus openden ze het vuur en schoten hem dood. Zijn moeder , Yolanda Amanuel vertelde aan het tv-station dat de bendeleden haar zoon vroeger al aangesproken hadden over zijn gebaren.
De vriendin van Carter die ook doof is vraagt in gebarentaal aan getuigen om zich te melden.
“Laat me weten wie mijn vriend heeft vermoord. Bel naar mij of naar de politie”, zei ze.
Het filmpje met het nieuwsitem is afkomstig van CNN, je kan het ook bekijken op de site van Doven.eigenstart.nl . Daar zie je ook dat hij een dochtertje van 2 jaar heeft.
Het is triestig dat een gebaar als ‘I love you’ dat ook in heel Europa bekend is, toch nog voor verwarring zorgt in een stad als Los Angeles. Je kan alleen maar ‘neen’ schudden met je hoofd over zoveel onwetendheid. Een gebaar dat door alle doven en horenden overal op de wereld begrepen wordt.
Bron: CNN en Doven.eigenstart.nl

Dove hond leert gebaren

Een dierenasiel in Devon heeft een assistentiehond gebarentaal geleerd bij een poging om een nieuwe eigenaar te vinden voor hem.Blue, heet hij en hij is acht maanden oud. Hij kent nu al zeven tekens en commando’s. Zijn favoriete gebaar is de omhooggestoken duim, en dat betekent natuurlijk ‘ goed jongen’.Het personeel van het asiel nam de hond in ontvangst van een koppel dat een baby verwacht. Ze hadden het gevoel dat ze hem niet voldoende aandacht konden geven. Hij is nu een gelukkige en gehoorzame hond. De eerste eigenaars van ‘Blue’ wisten dat hij doof was, maar hadden de tijd niet gevonden om hem iets te leren.
In het asiel bedachten ze dat ze hem niet konden trainen op de gewone manier met gesproken bevelen. Dus kwamen ze op het idee om hem gebarentaal te leren.
Honden gebruiken hun eigen lichaamstaal, ze kwispelen met hun staart als ze blij zijn en houden hun staart tussen hun poten als ze bang zijn. Nu is het asiel op zoek naar een eigenaar met ervaring en die bereid is om de gebarentaaltraining voort te zetten en redelijk wat tijd aan hem te besteden, liefst samen met een andere hond. Blue houdt zelfs van katten en kan ook rustige kinderen aan.

Bron: BBC-news

Miljoenen subsidies voor onderzoek naar oorzaken van doofheid.

De Europese Unie toont dat ze veel belang hecht aan het onderzoek naar oorzaken van doofheid en gehoorstoornissen. Ze doet dat met een subsidie van 12,5 miljoen euro voor het project Eurohear.
Dit project plant onderzoek gespreid over 5 jaar. Het moet fundamentele kennis brengen over ontwikkeling en functioneren van het binnenoor en de moleculaire gebreken identificeren die leiden tot erfelijke doofheid.
Tweeëntwintig wetenschappelijke instellingen uit 10 verscheidene landen werken samen aan dit project. In totaal werken er 250 onderzoekers aan dit project van over de hele wereld.
Het project startte in 2004 en moet afgerond zijn in 2009.
Lees meer op http://www.eurohear.org/

Moeilijke berging: klauteraar is doof.

Voor de mannen van de beroepsbrandweer van Remscheid is een oproep laat op de avond geen ongewone taak. Het gebeurt regelmatig dat ze naar een zelfmoordpoging geroepen worden, volgens Josef Köster.
Normaal proberen we te helpen zonder veel misbaar te maken. Het gaat tenslotte om een dramatische menselijke gebeurtenis. Maar dinsdagavond was het moeilijker. Een 37-jarige man was op een 50 meter hoge stroommast geklommen, duidelijk om zich het leven te benemen. Een burger die de man gezien had heeft de politie en de brandweer verwittigd.
Niet alleen de val van de mast zou dodelijk zijn, maar er was ook acuut levensgevaar omdat hij zich dichtbij de hoogspanningskabels bevond. De stroom op de mast werd dus eerst afgesneden. Dit bleef natuurlijk niet zonder gevolgen. In de streek rond Keulen bleven 60.000 gezinnen zonder stroom tot kort voor middernacht.
De eigenlijke redding van de man was voor de 23 manschappen een zware opgave.De dove 37-jarige man kon niet horen wat hem toegeroepen werd door de brandweerlui noch wat de inderhaast opgeroepen psycholoog te zeggen had. Aan de andere kant was het een geluk dat hij het geroep van de kijklustigen niet kon horen. Er zijn altijd mensen die mensen in moeilijkheden aanmoedigen om toch maar te springen. De politie moest verscheidene mensen wegsturen en had alle moeite om hen achter de afsluitingen te houden.

Bron: http://www.rga-online.de

10-jarig bestaan van de dovenvakschool in Rendsburg (Duitsland)

Aan de dovenvakschool kunnen doven en zwaar slechthorenden een sociaal beroep aanleren. Ze werken later met doven, zwaar slechthorenden of meervoudig gehandicapte mensen in tehuizen.
Het lesgeven gebeurt in gebarentaal. Doel van de school: doven hebben doven nodig. Identificatie vergemakkelijkt de interactie. Het kennen van de moedertaal geeft kans op een snelller en diepgaander begrijpen, ook onder moeilijke omstandigheden. Er is keuze uit de opleiding tot opvoeder(ster), sociaal assistent(e), bejaardenhelper(ster) en assistent bejaardenhelper(ster). Duur van de cursus, 2 jaar theorie en praktijk.

Bron: http://gehoerlosenfachschule.de

Oproep om gestolen FM-zender terug te geven

Een meisje van 11 dat geen les meer kan volgen omdat de FM-zender die ze nodig heeft om de leerkracht te kunnen horen,gestolen is, pleit om het toestel terug te geven. De zender die meer dan 3000 pond kost werd gestolen bij een inbraak in de West Wight Middle School in Freshwater tijdens de kerstvakantie. De school had gehoopt dat een lokale oproep voldoende zou zijn om het apparaat terug te krijgen, maar zoekt nu meer publiciteit omdat het bijna onmogelijk is voor Christine Dench om de lessen te volgen.
De zender hangt normaal aan de nek van de leerkracht en stuurt een signaal naar de ontvanger achter het oor van Christine. Ze zender versterkt de spraak van de leerkracht zodat Christine de lessen kan horen met haar digitale hoorapparaten. Zonder de zender hoort ze verwarrend geroezemoes in een klas van 30 leerlingen. “ Ze kan eenvoudig weg niet horen wat er gezegd wordt, en dat is heel vervelend voor iedereen en vooral voor haarzelf.” De directrice zegt er zeker van te zijn dat diegene die het toestel gestolen heeft niet weet wat dit allemaal teweeg heeft gebracht bij Christine en bij haar lerares Helen Foster. Het spijtige van heel de zaak is dat de dief niets kan aanvangen met het toestel en het waarschijnlijk heeft weggegooid. Sue Bryan, de moeder van Christine, moet er echt van wenen, want iedereen heeft zo zijn best gedaan.

Bron: Isle of Wight County Press, Richard Wright

Academici heffen lofzang op het dovenonderwijs

Op een bijeenkomst van onderwijsmensen uit de dovenwereld uit Nieuw Zeeland en Australië hoorde men in een lezing dat Nieuw Zeeland wereldleider is in het veld van onderwijs aan doven en slechthorenden.
De conferentie is bijeen in Rotorua om methodes, die gebruikt worden bij het dovenonderwijs, te onderzoeken en te vergelijken.
Dr Mark Marschark, van het United States National Technical Institute for the deaf, zegt dat dove studenten over het algemeen op het academisch vlak minder bereiken dan horende kinderen. Maar hij zegt onder de indruk te zijn van de bereidheid van zowel ouders als leerkrachten in Nieuw Zeeland om nieuwe dingen uit te proberen.
Marschark zegt dat er veel gelegenheden zijn om dove kinderen en onderwijsmensen samen te brengen en methodes te delen, omdat Nieuw Zeeland zo klein is.

Bron: RNZ

Een slechtziende dove werd in Iran in het openbaar opgehangen.


Teheran.7 januari – Een man die gedeeltelijk blind was en doof, is in het openbaar terechtgesteld in Iran.
Behrouz Mehranpour, 22 jaar oud, werd beschuldigd van moord op twee familieleden toen hij 17 jaar oud was, meldt de de krant Djomhouri Eslami.
Iran heeft in 2005 ten minste 8 personen die op het moment van de feiten nog geen 18 waren terechtgesteld. Dit volgens Amnesty International.
Op 9 december bestempelt Philip Alston, de speciale verslaggever van de commissie van de rechtene van de mens bij de UNO, de terechtstellingen buiten de wet en willekeurig. De behandeling van de minderjarige misdadigers in Iran is “ uitzonderlijk ontoelaatbaar”.
Ten minste 2 andere jonge meisjes zijn ter dood veroordeeld door ophanging de voorbije twee jaar voor misdaden die ze zouden begaan hebben toen ze nog minderjarig waren.

Bron: Iran Focus

Jean-Max Coudon:”Ik ben tegen gebarentaal”.

Toen je vier jaar oud was heb je het gehoor verloren. Vandaag spreken wij gewoon met elkaar. Wat is je geheim?

Toen ik klein was zette ik mijn hand op de keel van mijn ouders om beter te verstaan wat ze uitspraken. Dat was een soort ommekeer in mijn begrip van spreken. Dank zij het liplezen en een apparaat waar ik een brevet op heb genomen ( de Vibravoice, een doos waarmee hij met zijn duim trillingen kan voelen van uitgebrachte klanken) kan ik in het omgevingsgeluid de verschillen tussen de fonemen voelen.

In je boek schrijf je dat je tegen gebarentaal bent. Waarom?

Doven die alleen maar onderricht krijgen in gebarentaal kunnen noch lezen, noch schrijven. Ze kunnen dus maar heel weinig communiceren en zijn volledig van de wereld afgesneden.

Als gediplomeerd apotheker, getrouwd en met twee kinderen, ben je volledig in de horende maatschappij geïntegreerd ?

Mijn handicap heeft mij gestimuleerd. Het was niet altijd makkelijk, zeker niet om te leren spreken, maar nu kan ik zelfs Spaans verstaan en spreken. Daarentegen, als er meerdere mensen rond de tafel zitten kan ik moeilijk de gesprekken volgen. En in het dagelijkse leven kan ik natuurlijk ook niet telefoneren of de intercom gebruiken, maar met mijn Vibravoice weet ik wel of er iemand binnen komt of niet.

De naam van het boek in het Frans geschreven: “Le Silence apprivoisé,(De Stilte getemd) Jean-Max Coudon, uitgeverij Anne Carrière, 283 blz. 18 euro.

Bron: http://www.metrofrance.com/

Heel wat Franse doven zijn niet zo blij met wat Jean-Max Coudon vertelt en hebben dan ook al massaal negatief gereageerd op zijn boek.

Geschiedenis van de Britse Gebaren Taal op de BBC.

Zaterdag 7 januari en 14 januari bekijkt Clark Denmark op BBC 2 in twee fascinerende programma’s de evolutie van de Britse Gebaren Taal over de voorbije duizend jaar.


Heel wat mensen denken dat BSL een nieuwe taal is. In feite reiken de wortels tot 100 jaar in de tijd, misschien wel verder. Er zijn weinig bewijzen van, want gebarentaal heeft geen geshreven vorm. Maar we beginnen onze reis in de 8ste eeuw toen monniken gebaren gebruikten om te communiceren. Van daar maken we een sprong naar de eerste Dove man die zijn gebaren liet optekenen. Zijn verscheiden tekens en gebaren werden gebruikt op zijn trouwfeest in 1576.













Er bestaat degelijk bewijs van vingerspelling uit die tijd, dat was geëvolueerd van wijzen met de handen – dat heette dan arthrologie – naar een twee-handen alfabet zoals we het nu kennen.

In 1760 werd de eerste school voor doven opgestart en zeer snel waren er overal in het land instellingen waar gebarentaal werd onderwezen en waar ook de verschillende regionale verschillen die nu nog bestaan, zich ontwikkelden.


Maar dit veranderde allemaal met de conferentie van Milaan in 1880 waar opvoeders van Dove kinderen bijeen waren om te bepalen wat de beste manier was om Dove kinderen te onderrichten. Zij stemden voor het oralisme, en gebarentaal werd in het klaslokaal verboden…










De conferentie van Milaan had een enorme impact op gebarentaal. Dove leerkrachten verloren hun job en generaties van dove kinderen moesten leren oraal te spreken en als gevolg werd de gebarentaal bedreigd in zijn bestaan.


Maar de gebarentaal overleefde gewoon in het duister van de slaapzalen en gangen van de instituten en overgedragen door kinderen die dove ouders hadden. Als gevolg daarvan zijn er heel veel lokale verschillen, en ook verschillen tussen de verschillende generaties doven.










Dovenclubs waren ook zeer belangrijke plaatsen waar gebarentaal levendig werd gehouden en in de jaren 60 werden Dove mensen ook meer en meer politiek bewust.


In 1974 werd voor het eerst gebarentaal wetenschappelijk onderzocht. Het besluit was dat gebarentaal een echte taal was en het klimaat voor het maken van gebaren veranderde.


In de jaren 1990 voerden de Doven campagne om BSL officieel erkend te krijgen en in 2003 accepteerde de regering eindelijk dat het een taal was met eigen rechten.











Gebarentaal is over honderden jaren geëvolueerd en zelfs door grote tegenstand en enorme veranderingen toch overleefd en gegroeid tot de bloeiende taal die we vandaag zien. Het BSL, het British Sign Language.

Bron: BBC 2

Reis rond de wereld op zijn eentje eindigt in december.


Charl de Villiers groeide op in Zuid-Afrika. Toen hij 8 was werd hij zwaar verbrand. Hij lag 6 maanden in het ziekenhuis. De antibiotica die hij toen kreeg waren er de oorzaak van dat hij helemaal doof werd. Maar het brak wel zijn doorzettingsvermogen niet.
Als een jonge man kocht hij een boerderij, kweekte er groenten en katoen. Hij deed aan parachutespringen. Hij speelde rugby. Hij trouwde en kreeg twee kinderen bij zijn vrouw.
In 1991 verhuisde de Villiers naar Texas. Er was te veel onrust en geweld in zijn thuisland. Hij leerde Engels liplezen, want in Zuid-Afrika sprak zijn omgeving Zuidafrikaans.
Omdat hij gefrustreerd was op zijn werk als lasser, de opzichters dachten daar dat zijn doofheid eigenlijk onkunde of domheid was, besloot De Villiers om zichzelf te bewijzen en alleen rond de wereld te zeilen.
Hij verliet Palacios op 6 maart vorig jaar en keerde op 19 december terug. Van zijn reis maakte hij een fascinerende video.

Bron: Doug Pike, Houston Chronicle

Een paar gebaren die 1000 woorden waard zijn.

Mauricio Escobar zijn moedertaal is tekenen. Met de verbeelding van een tiener vertelt hij verhalen van ruimteschepen en zwarte monsters. Allemaal met pen en potlood. Hij tekent en hij tekent er maar op los.
16 jaar geleden in El Salvador geboren heeft Mauricio nooit het Spaans gehoord dat zijn familie sprak en niemand leerde hem gebarentaal. Hij communiceerde met tekens en tekeningen.
Nu leert hij pas de beginselen van ASL op de Heritage High School in Leesburg. Eindelijk kan hij de witte tekstballonnen bij zijn tekeningen invullen . Hij vertelt zijn verhaal in gebarentaal en zijn lerares schrijft de Engelse woorden onder de tekeningen.
Hij komt van ver in de drie jaar sinds hij voor het eerst naar school kwam.” Hij stond gewoon bevroren voor ons toen hij ons voor het eerst ontmoette. Hij kon zijn naam niet zeggen of wijzen. Het enige wat hij wist was dat het met een M begon”, zegt klasgenoot Sara Khan, 16 ook, en converserend met de hulp van een gebarentolk. Khan kwam 6 jaar geleden van Pakistan.
Veel families die pas naar de VS zijn gemigreerd vestigen zich in de streek rond Washington want ze hebben allemaal van de Gallaudet Universiteit gehoord en willen hun kinderen inschrijven in buitengewoon-onderwijsprogramma’s in scholen in de buurt. Zo komt het dat 26% van de dove leerlingen eerste of tweede-generatie immigranten zijn.
De klasgenoten van Sara en Mauricio komen uit India en Peru. Als Latino behoort Mauricio tot de grootste groep buitenlanders. Volgens een Gallaudet-studie zijn 24% van de studenten van Spaanssprekende herkomst. In Californië loopt dat aantal zelfs op tot 40%. De precieze oorzaak kent men nog niet. Er is wel een vermoeden dat er heel veel erfelijke doofheid is bij Puerto Rikanen.
Hoewel er zo veel doven van Spaanssprekende oorsprong zijn, zijn er maar weinig leerkrachten die zowel Spaans als Engels, als Amerikaanse Gebarentaal kennen en kunnen onderwijzen. Daarom heeft mevrouw Gerner de Garcia een online-klas gemaakt voor leerkrachten die met zulke Latino-kinderen werken. Mevrouw de Garcia is zich er ook van bewust dat indien een doof kind weinig of niet gestimuleerd wordt binnen de eerste 5 levensjaren dat er dan een onoverbrugbare achterstand ontstaat.
In die school, Heritage High, zijn twee voltijdse leerkrachten, twee voltijdse gebarentolken en een halftijdse logopediste bezig met 4 leerlingen. Dat kost meer dan 19.000 dollar gemiddeld per kind.
Voor Mauricio naar de VS kwam zat hij op een school samen met kinderen met andere handicaps. Hij deed niets anders dan tekenen en het overschrijven van lange lijsten Spaanse woorden. Hij heeft wel een mooi en gelijkmatig handschrift, maar leerde nooit de betekenis van de woorden.
Tijdens zijn eerste jaar in de VS was hij zeer lastig. Hij protesteerde voortdurend met rauwe keelgeluiden. “Hij was zo gefrustreerd omdat hij zich niet kon uiten… Hij kon niet zeggen,”Waar gaat iedereen naartoe? Of “Ben ik hier wel veilig?” Maar na een paar maanden kreeg Lorraine Stewart hem toch wat rustiger en begon hij met zijn handen te praten. Hij deed eerst de gebaren na zonder ze te begrijpen. Dan leerde hij een paar gebaren met een brede betekenis zoals “drinken” en “eten”. Later begon hij dan voor alles te vragen wat het gebaar was. Hij wou werkelijk alles leren.
Nu heeft hij een voldoende woordenschat om een paar dingen uit zijn leven te vertellen. Hij vertelde over de aardbeving in El Salvador in 2001: “De tafel begint beven. De muren bewegen. Ik kijk omhoog. De lampen zwaaien. We zitten neer… Ik speel spel in huis. Mijn zus spelen basketball. Mama – waar?”
Hij leert nu ook Engels te schrijven. Zijn vooruitgang is verbazend hoewel de woorden in zijn zinnen nog over elkaar struikelen.
Rond 3 uur is Mauricio uitgeput van al dat leren en keert hij terug naar zijn Spaans sprekende familie. Die mensen hebben het lastig. Ze moeten Engels leren om een baan te vinden en ASL leren om met hun zoon te praten. Ze gebruiken thuis een soort eigen gebarentaal, en soms moet iedereen gewoon ‘raden’ wat Mauricio bedoelt. En als niemand hem begrijpt pakt hij pen en papier en tekent hij gewoon wat hij wil zeggen.

Dove acteur maakt het in Hollywood

Opgelet, dove meisjes! In de cinema speelt nu een film met een dove acteur. The Family Stone. Een jonge man komt zijn verloofde voorstellen aan zijn familie. Eén van zijn broers wordt gespeeld door de charmante, goed uitziende dove acteur Tyrone Giordano. Op de foto met Ashton Kutcher in zijn vorige film ‘ Alot like Love’.
“Ty” speelt in de film een jonge homo die een gekleurde vriend heeft en terecht komt in een verlovingsfeest dat sowieso al op zijn kop stond.
En dan denk je, een dove met een zwarte, en beiden homo. Alle problemen komen aan bod.
Tyrone Giordano studeerde aan de Gallaudet universiteit en maakte zijn filmdebuut in “A lot like love”. Hij speelde dan de dove broer van Oliver Martin (Ashton Kutcher). Ik het echte leven zijn Ashton en Tyrone natuurlijk geen familie.
Toch heeft Ashton tijdens het draaien van de film Gebarentaal geleerd om met Tyrone te kunnen communiceren. Misschien heeft de versbakken echtgenoot van Demi Moore een paar waardevolle carrièretips kunnen geven aan de dove Hollywood-nieuweling.

bron: Touchstone Pictures

Niets houdt Claudia Larouche tegen.

Ik ben volledig doof geboren, maar niets in het leven houdt me tegen.Ik verliet het familiaal nest toen ik 19 was om te gaan studeren aan de universiteit van Laval in Québec. Nadat ik mijn diploma haalde in april 2004 werkte ik een tijd voor Radio-Canada en als vrijwilligster voor verscheidene internationale organisaties als journaliste. Ik was onder andere ook in Melbourne voor de Deaflympics deze zomer. Australië is me goed meegevallen want ik heb er de man van mijn leven ontmoet. Maar ik ben wel franstalig dus moest ik beslissen om zowel Engels als American Sign Language te leren.
Ik ben nu al 6 jaar weg van mijn geboortestad maar ze heeft nog steeds een plaats in mijn hart en ik zal er altijd naar terugkeren, zelfs als zijn er maar een paar mensen meer die ik ken. Ik keer misschien wel niet terug om er te blijven wonen, maar ik voel me wel verantwoordelijk voor het vakantiehuis aan de baai van het Otis meer en ook mijn lief is er gek op, dus dat komt goed uit.
Ik laat jullie nu en vergeet niet dat ik van jullie hou en aan jullie denk. Het gaat er om dat men overal vrienden ontmoet maar ook niet mag vergeten waar men vandaan komt.
Kussen en groeten aan allen die ik ken in Saguenay, vooral mijn grootvader Jacques Larouche waar ik heel veel van hou en aan mijn mama die nu in Casablanca in Marokko woont. Ja de familie woont ver uit elkaar, maar het belangrijkste is dat we gelukkig zijn.
Draag zorg voor elkaar.

bron: claudia_larouche@sympatico.ca